Wstęp

Każdy człowiek wie, że Bóg stworzył świat w kształcie kuli. Tej, którą dobrze znamy i na której żyjemy. W końcu każdego dnia stąpamy po Ziemi. Powiem nawet więcej... mamy możliwość obserwowania otaczającej nas przyrody, wąchania kwiatów, smakowania owoców z drzew rosnących na urodzajnej ziemi, chodzenia boso po trawie, czy słuchania śpiewu ptaków. Szkoda tylko, że tak niewielu z nas korzysta z tej możliwości kontaktu z Matką Ziemią.
Budujemy domy, firmy, drogi i tworzymy miasta. Wymyślamy nowe technologie, które mają nam ułatwić życie. I choć w dzisiejszych czasach większość ludzi jest zbyt pochłonięta pogonią za pieniądzem i dobrami materialnymi, by realizować swoje prawdziwe marzenia nadal jest wielu takich dla których największą wartość mają miłość, przyjaźń, wiara, nadzieja i kontakt z naturą... a życie jest najpiękniejszą przygodą jaką można przeżyć. I to właśnie im chce opowiedzieć pewną historię.
A zatem jak już ustaliliśmy nikt z nas nie podważa istnienia Ziemi. Ona po prostu jest. Mało kto jednak zdaje sobie sprawę z tego, że Bóg stworzył też wiele innych odległych światów, o których nigdy nie słyszeliśmy i pewnie nigdy nie będzie dane nam ich zobaczyć. I nasza opowieść dzieje się  właśnie w jednym z nich. W świecie w kształcie ośmiościanu foremnego, nazywanego również  Królestwem Dziewięciu Kamieni. Świat ten podzielony jest na dziewięć niezwykłych krain. W każdej z nich zaś panują inne zasady i kultywowane są inne wartości. Zanim przejdę do historii naszych bohaterów pozwól, że choć w kilku zdaniach napiszę Ci coś o tym Świecie, tak byś nie czuł się zupełnie zagubiony podążając za Jaspirią i Cytkarem.



Jak zapewne wiesz w naszym świecie trawa jest zazwyczaj zielona, a drzewa przeważnie mają zielone liście. W Królestwie Dziewięciu Kamieni kolor trawy i liści oraz ich kształt zmieniają się z w zależności od krainy. I tak na przykład w Krainie Cytrynu są tylko dwa rodzaje drzew: Banknotowce i Monetowce. Liście pierwszego z nich mają kształt prostokątny i wyglądają jak żółte banknoty, natomiast liście tego drugiego mają drobne, okrągłe liście o grubości ok. 2 mm w kolorze złotożółtym i przypominają swoim kształtem monety. I to właśnie z nich wyrabia się biżuterię, której zadaniem jest przyciągnąć dostatek do swoich właścicieli. Kraina Ametystu słynie natomiast z pięknych, wysokich drzew o trójkątnych liściach w różnych odcieniach fioletu. Kraina Labradorytu na pierwszy rzut oka może się wydać najsmutniejszą ze wszystkich krain ponieważ gdy zachodzi Słońce króluje w niej kolor szary. Nic jednak bardziej mylnego. Gdy tylko Słońce zaczyna wschodzić trawa i owalne liście drzew skąpane w jego promieniach zaczynają się mienić wszystkimi kolorami tęczy. I jak się zapewne domyślasz widok ten jest tak niesamowity, że zapiera dech w piersiach.
Choć ludy poszczególnych Krain różnią się dość znacznie między sobą w świecie tym panuje wzajemny szacunek dla poszczególnych tradycji i nigdy nie odbyła się tam żadna wojna. Królowie poszczególnych krain dbają o to by zachowywać pokojowe stosunki ze swoimi sąsiadami, a granice między nimi są otwarte dla wszystkich. Można więc bez zbędnych formalności zwiedzać cały Świat, ale większość osób ogranicza swoje podróże do tych krain, które położone są po sąsiedzku.
            Wszyscy wierzą tam w jednego Boga i tylko sposób oddawania mu czci różni się w zależności od regionu. W Krainie Kwarcu Różowego na  jego cześć zapala się codziennie w domu jedną różową świece i raz w miesiącu podczas pełni jednego z dwóch Księżyców pisze się do niego listy z podziękowaniem za dary, które zesłał. W Krainie Czerwonego Jaspisu ludzie natomiast urządzają huczne zabawy do białego rana przy wielkich ogniskach dziękując tym samym za wszelkie dobro, którego doświadczyli w ostatnim czasie. Mieszkańcy Krainy Karneolu tworzą zaś niesamowite mandale z kamieni, kolorowego szkła, muszli i piasku, które następnie przy użyciu magii powietrza wysyłają do samego Boga. Legenda głosi, że w pałacu Pana Boga na każdej ścianie wisi inna mandala, a ci którzy w szczególny sposób mu się zasłużą otrzymują w darze jedną z nich. Dar taki zwiastuje dla szczęśliwca i całej jego rodziny wielkie szczęście, zdrowie i bogactwo do końca życia.  
W naszym świecie ludziom włosy siwieją na starość, a tam przeciwnie. Dzieci rodzą się z włosami białymi jak śnieg i dopiero wraz z czasem, zdobytą wiedzą i umiejętnościami włosy ciemnieją przybierając coraz wyraźniejszy odcień. Kolor włosów podobnie jak i oczu uzależniony jest od miejsca urodzenia. Mieszkańcy Krainy Karneolu mają więc kręcone włosy, które z wiekiem nabierają coraz ciemniejszych odcieni koloru pomarańczowego. W Krainie Turkusu ludzie mają włosy lekko pofalowane w odcieniach od bladego błękitu aż po ciemny granat. Ludzie z Krainy Kwarcu Różowego mają gęste, długie i proste włosy w różnych odcieniach koloru różowego, a ci z Krainy Cytrynu mają przeważnie ścięte na krótko żółte czupryny. Jedynym wyjątkiem od tej reguły są mieszkańcy Krainy Kryształu Górskiego. Ludzie ci rodząc się mają włosy czarne jak smoła i dopiero z czasem kolor przybiera coraz jaśniejsze odcienie szarości, a następnie białego, który na sam koniec staje się półprzezroczysty.
            Czasem zdarza się, że jakiś człowiek pobiera nauki w innej krainie niż ta z której się wywodzi. Wtedy na jego głowie pojawia się pasmo włosów w odpowiednim kolorze sygnalizujące, że osoba ta posiada również wiedzę z innego regionu. Każda bowiem z krain specjalizuje się w innej dziedzinie. Najlepszymi uzdrowicielami są oczywiście  mieszkańcy wiecznie zielonej Krainy Malachitu. To na ich terenach rosną niezliczone ilości magicznych ziół, a leśne nimfy zdradzają wybrańcom sekretne przepisy na magiczne maści i eliksiry uzdrawiające ciało i duszę. Tu też mieszkają znani na cały świat ze swoich upraw rolnicy. W Krainie Cytrynu można spotkać nie tylko najlepszych jubilerów, ale także magów wykwalifikowanych w magii dobrobytu i dostatku. W Krainie Kwarcu Różowego mieszkają najwspanialsi kucharze i hodowcy wszelkiej maści zwierząt. A jedyny rodzaj praktykowanej tu magii to magia dziękczynna. Kraina Turkusu poszczycić może się magami specjalizującymi się w magii wody i powietrza. W Królestwie Labradorytu nauka i magia przeplatają się ze sobą. Jest tu więc wielu wynalazców i naukowców.  Najlepsi architekci i pisarze, a także wytwórcy magicznych mandali zamieszkują zaś Krainę Karneolu.
            I teraz gdy masz już jakieś pojęcie o tym jak mniej więcej wygląda Królestwo Dziewięciu Kamieni możemy rozpocząć właściwą opowieść. A zaczyna się ona w Krainie Ametystu na polanie w samym środku Fioletowego lasu podczas nowiu dwóch Księżyców.



0 komentarze:

Prześlij komentarz

 
;